தவம் அவம்

 உண்ணும்போ துயிரெழுத்தை வுயர வாங்கி

உறங்குகின்ற போதெல்லா மதுவே யாகும்;

பெண்ணின்பா லிந்திரியம் விடும்போ தெல்லாம்

பேணிவலம் மேல்நோக்கி அவத்தில் நில்லு;

திண்ணுங்கா யிலைமருந்து மதுவே யாகும்

தினந்தோறும் அப்படியே செலுத்த வல்லார்

மண்ணூழி காலமட்டும் வாழ்வார் பாரு

மறலிகையில் அகப்படவு மாட்டார் தாமே.

சத்தியே பராபரமே ஒன்றே தெய்வம்

சகலவுயிர் சீவனுக்கு மதுதா னாச்சு;

புத்தியினா லறிந்தவர்கள் புண்ணி யோர்கள்

பூதலத்தில் கோடியிலே யொருவ ருண்டு;

பத்தியினால் மனமடங்கி நிலையில் நிற்பார்

பாழிலே மனத்தை விடார் பரம ஞானி;

சுத்தியே யலைவதில்லைச் சூட்சஞ் சூட்சம்

சுழியிலே நிலையறிந்தால் மோட்சந் தானே.

தமிழ்

 மாமுனி அகத்தியர்.